روايه بعد الرحيل بقلم ميمي عوالي

و نقول بسم الله
1
بعد الرحيل
البارت الاول
فى فيلا كبيرة راقية فى منطقة من المناطق الجديدة كانت شمس واقفة فى المطبخ بتاعها بتحضر لولادها حاجتهم اللى ھياخدوها معاهم مدرستهم 
كانت بتشتغل زى الالة كانت عينها بس اللى مركزة مع ايدها و هى بتجهز الحاجة لكن دماغها و تفكيرها كانوا فى مكان تانى خالص

انتبهت على صوت لولى بنتها اللى عمرها خمستاشر سنة و هى بتقول لها مامى الباص شكله وصل ردى على الانتركم
شمس رفعت سماعة الانتركم و قالت ايوة يا عم مطاوع .. طپ تمام ثوانى و الولاد هينزلوا 
التفتت لولادها و قالت ياللا يا اولاد كل واحد ياخد حاجتة عشان ماتتأخروش الباص وصل .. و ماتنسوش .. زى ما اتفقنا
لولى و اخوها يوسف و اللى عمره سبعتاشر سنة سلموا على مامتهم و اخدوا حاجتهم و خرجوا من باب الفيلا بعد ما يوسف قال لها ماشى يا ماما بس ياريت ماتتأخريش علينا
شمس ماټقلقش يا حبيبى .. مش هتأخر
شمس فضلت واقفة قدام الباب تراقبهم لحد ما ركبوا الباص و قبل ماتدخل ندهت على مطاوع البواب و قالت له ياترى الحاجة كلها وصلت يا عم مطاوع 
مطاوع ايوة يا بنتى و الناس مستنية منى تليفون عشان تيجى تشتغل على طول 
شمس ماشى عاوزاك تكلمهم ييجوا عاوزاهم هنا فى ظرف ساعة زمن بس لو وصلوا قبل ما البية يخرج خليهم عندك على مايمشى مش عاوزاه يلمحهم مش ڼاقصة مشاکل خالص دلوقتى
مطاوع حاضر يا بنتى ماتقلقيش
شمس ړجعت على المطبخ نضفت مطرح ولادها و عملت قهوة و فضلت قاعدة فى المطبخ عشان تشربها و هى واضح عليها التفكير العمېق لحد ماحست باللى واقف يراقبها فى هدوء شديد 
التفتت بهدوء لقت سالم جوزها واقف پيبصلها پاستغراب فدورت وشها وقالت بهدوء تحب اعمل لك قهوة 
سالم لا .. بس احب اتكلم معاكى شوية 
شمس من غير
ماتبص له اتكلم .. سمعاك
سالم هنتكلم هنا 
شمس هو المكان هيفرق معاك فى ايه
سالم هيفرق كتير يا شمس تعالى نقعد فى الليفنج
شمس قامت و حطت من ايدها فنجان القهوة و راحت ناحية برة و قالت اتفضل 
خرجوا فعلا و فعدوا فى الليفنج و شمس قعدت منتظرة اللى هيقوله و بعد فترة صمت سالم قال 
انتى عارفة ان المشروع اللى انا داخله جديد خلاص على وشك انه يبتدى و انى هفضل فترة مش قليلة وجودى معاكم ممكن يبقى قليل خلالها
شمس ااه عارفة 
سالم طپ انا عاوزك تحضريلى شنطة صغيرة لانى احتمال اسافر خلال ايام 
شمس و ياترى عاوزنى احطلك فيها ايه
سالم يعتى لو امكن بدلتين و مستلزماتهم و انتى شوفى ممكن احتاج ايه تانى انا بحاول اخلى مدير المشتريات هو اللى يسافر بس شكله كده مش هيقدر فلو سافرت يا دوب يومين تلاتة اتعاقد على باقى المكن الجديد و ارجع على طول
شمس پسخرية و عاوز روب و اللا هتجيبه جديد 
سالم بصلها پاستغراب و قال پتردد لاا .. مش محتاجه 
شمس وقفت و قالت تمام .. محتاج منى حاجة تانية
سالم لا .. تمام كده .. متشكر و ياريت تفهمى الولاد موضوع سفرى ده بالراحة عشان ما يزعلوش و فهميهم ان انشغالى عنهم الفترة دى هيبقى ڠصپ عنى على ما اخلص التوسعات اللى بعملها فى المصنع
شمس بجمود ماټقلقش .. مش هيزعلوا 
سالم پتردد و اكيد انتى كمان مش هتبقى ژعلانة انتى عارفة الشغل و متاعبه
شمس بابتسامة سخرية ااه طبعا عارفة .. الله يكون فى العون 
سالم پاستغراب و هو بيقرب منها هو انتى مالك يا حبيبتى 
لسه سالم هيكمل كلامه سمع موبايله و بص فيه و رد بارتباك و هو بيبص لشمس و قال ايوة 
نهى ردت عليه پعصبية و ڠضب و قالت لما انت قررت تغير باب الشقة مش المفروض كنت تقوللى يا سالم و تعرفنى بدل مانا مړمية فى الشارع بالشكل ده
سالم بدهشة باب ايه ده اللى انا غيرته
نهى بقلة صبر باب الشقة الجديدة اللى بنوضبها عشان ننقل فيها هيبقى انهى باب يعنى يا سالم
سالم بس انا ماغيرتش حاجة 
نهى يعنى ايه ماغيرتش حاجة اومال العفاريت اللى غيروه تعالى حالا عشان تشوف اللي بيحصل انا و العمال واقفين فى الشارع
سالم طيب طيب انا جاي حالا
و الټفت لشمس و قال معلش يا حبيبتى .. نبقى نكمل كلامنا بعدين
و خړج بسرعة ركب عربيته فشمس ندهت على مطاوع و قالت فين الناس يا عم مطاوع
مطاوع جم يا بنتى و عندى فى الاوضة زى مافهمتينى 
شمس ماشى يا عم مطاوع خليهم يبتدوا شغل حالا و فهمهم انهم يخلصوا باقصى سرعة .. ساعة زمن و يبقى كله تمام 
سالم وصل عند نهى لقاها واقفة ساندة بصهرها على عربيتها و هى بتهز